Kolegiata w Opatowie

Był jeden z pierwszych dni września, lato nabrało dojrzałości, a nam drogę przecięła jesień. Gdzieś tam, na ziemi sandomierskiej, blisko Małopolskiego Przełomu Wisły szeroki pas rozciągającego się leniwie krajobrazu w jednym i drugim miejscu przybrał  barwy złotej jesieni. Wszystko było w tej podróży niesamowite, więc i te widoki zdały się naturalne i dopiero, gdy świat znowu powrócił do lata, ocknęłam się oszołomiona. Można było, jadąc, wjechać i wyjechać z jesieni jak gdyby nigdy nic! Gdzieś tam, przy bocznej drodze obelisk. To miejscowość na Wyżynie Sandomierskiej - Konary, gdzie w maju 1915 roku rozegrała się krwawa bitwa formujących się Legionów Polskich. Dalej, w Klimontowie piękny kościół podominikański z charakterystyczną kopułą w sklepieniu. Autentyczny barok. Wnet miało się okazać, że jesteśmy na Szlaku Barokowym, który w tym miejscu zazębiał się ze Świętokrzyskim Szlakiem Literackim. W Klimontowie przyszedł na świat i wychował się Bruno Jasieński - poeta, przedstawiciel futuryzmu. Wnet mieliśmy znaleźć się na Szlaku Lubelskiego Renesansu... Tymczasem dojechaliśmy do Opatowa. Województwo świętokrzyskie, ziemia sandomierska, Lubelszczyzna - to wszystko Małopolska. Niezwykła. O Opatowie, o jego kolegiacie, nie umiałabym opowiedzieć słowem. Kolegiata św. Marcina jest niezwykle piękna. Wszystkim przeprowadzającym współcześnie remonty, udało się zachować jej historyczne piękno. Tam się gotyk wzniósł na romańszczyźnie, delikatnie wdarł się barok, nie niszcząc ani jednego, ani drugiego, a potem już tylko mądre gospodarowanie. Dlatego najlepiej, by obraz w tym wypadku zastąpił słowa. Jest prezentacja zdjęć i jest przekierowanie do albumu ze zdjęciamia, jeśli ktoś woli w ciszy... (Jak zwykle na tej stronie, po kliknięciu na zdjęcie poniżej nastąpi przekierowanie). 

Kolegiata w Opatowie, Opatów w ogóle - OBOWIĄZKOWY!!!

Album ze zdjęciami - kliknij.