Bywa

Bywa tak, że spotykają nas w życiu mniejsze i większe radości. Jeśli mamy wielki, niezdrowy apetyt na życie, nie dostrzegamy tych najdrobniejszych. A to one są fundamentem naszego szczęścia. Dobrze jest umieć znajdywać radość i wesele w zwyczajnych chwilach. Dobrze jest umieć zatrzymać wspomnienie tych chwil na dłużej i pić, teraz i potem, jak z kielicha rozkoszy.

"Chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, 
jaką nam przyszłość zgotują bogowie...
nie pytaj o to, co przyniesie jutro" (Horacy)


Bywa też tak, że spotykają nas tak wielkie radości, że zaraz zaczynają się w nas budzić wątpliwości, czy aby na pewno zasłużyliśmy na ten bonus, który nam los wręcza. Czasem pragniemy czegoś tak bardzo, pracujemy na sukces i nie spotyka nas miesiącami, latami. Chodzi bokiem, jest u innych. A kiedy zrezygnujemy, albo przynajmniej osłabimy czujność, pragnienie przestaje nas trawić - niespodziewanie radość spada na nas manną z nieba.

"Skromność przy przeciętnych zdolnościach jest zwykłą szczerością; przy wielkich talentach – obłudą."

(Arthur Schopenchauer)

Dla umiejętnego zróżnicowania i wyłapania w codzienności drobnych radości oraz dla spełnienia pragnień, które nie trawią, a uczą pokory i cierpliwości, bo czasem pragnienia spełniają się dopiero w drugim pokoleniu: 

"Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a działaj, jakby wszystko zależało tylko od ciebie."

(św. Loyola)