Usłyszeć i zobaczyć prawdę

Kiedy to powiedziałam ulga spowiła powietrze i stała się prawie namacalna. Jakby rozsiadła się na wszystkich wolnych miejscach dając orzeźwienie i płuca osób, które to usłyszały, po raz pierwszy od dłuższego czasu odetchnęły głęboko, niczym tonący, który zaczerpnął powietrza, gdy wreszcie znalazł się na powierzchni.
Aż byłam zdziwiona, że po tym wszystkim co się stało, ośmieliłam się to powiedzieć. Pewnie nigdy bym tego nie zrobiła, gdybym dzień wcześniej nie dostała polecenia wyrażonego najprościej ze wszystkich prostych sposobów - abym się na TO odważyła. I chociaż ubierałam myśli w słowa długo i powtarzałam bezgłośnie tam i z powrotem, wypowiedziane brzmiały inaczej niż w mojej głowie. Im bardziej mówiłam, tym bardziej mój głos stawał się zdecydowany i pewny, nabierał mocy, która i mnie wprawiła w tym wypadku w zadziwienie.
Patrzę na to, jakbym nie była uczestnikiem własnego życia i jego wydarzeń, a tylko trzymała książkę w ręku i czytała, mając tym samym wgląd w pierwszą i ostatnią stronę opowieści, która już została opisana. I wiem, niewyjaśnioną i nieobliczoną wiedzą Bożego gwałtownika, że rozgrywa się bój. Serca zbudowanego z pokory, prośby i miłości.