Ponieważ darzę cię wyjątkowym uczuciem, nie rezygnuj z niego. Być może nigdy w życiu nikt nie obdaruje cie takim u-czuciem, jak ja. Może to twoja osoba jest wyjątkowa. Nie jest też wykluczone, że wyjątkową jest moja osoba. Jak długo trwa wieczność? Może nie dłużej niż moja prośba o przyjęcie tego nienazwanego uczucia.
Czyżby ta prośba trwała wieczność? Świat nie jest wart, by trwać na nim wiecznie. Najlepiej trwać właśnie teraz. W objęciach nienazwanego uczucia. Bo bez niego nie ma teraźniejszości. Jest pustka spowodowana tęsknotą za Bogiem i niemożnością znalezienia spełnienia. Spróbuj przyjąć moje uczucie, mój dar tak, jakby w nikim innym, tylko w nas tkwił pierwiastek zaspokojenia.
Jakże Bóg musi być osamotnionym, gdy odtrącamy Jego Miłość...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz